- jak rzadko kto
- как ма́ло кто
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
rzadko — rzadziej 1. «w dużych odstępach od siebie, w dużej odległości jeden od drugiego» Rzadko rosnące drzewa, krzewy. Tereny rzadziej zaludnione. 2. «w dużych odstępach czasu; nieczęsto, wyjątkowo» Coś się rzadko zdarza. Coraz rzadziej rozmawiały ze… … Słownik języka polskiego
kto — DB. kogo, C. komu, NMs. kim, blm «zaimek pytający lub względny zastępujący nazwy osób (niezależnie od ich płci), rzadziej zwierząt, lub nawiązujący do tych nazw» a) «używany w zdaniach o formie pytajnej lub ich równoważnikach» Kto to? Kto tam?… … Słownik języka polskiego
mało — mniej 1. «w połączeniu z czasownikami, przymiotnikami, przysłówkami (a także odpowiadającymi im rzeczownikami) lub wyrażeniami o charakterze okoliczników: w niewielkim, niewystarczającym stopniu, nasileniu, zakresie; niedużo, niewiele» Mało jeść … Słownik języka polskiego
podobny — podobnyni, podobnyniejszy 1. «mający pewne cechy zbieżne, prawie identyczne z czymś, z kimś; zbliżony do kogoś wyglądem, przypominający kogoś» Bardzo, bliźniaczo, uderzająco podobny. Sen podobny do omdlenia. Bracia podobni do siebie z charakteru … Słownik języka polskiego
czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… … Słownik frazeologiczny
widzieć — ndk VIIa, widziećdzę, widziećdzisz, widziećdział, widziećdzieli, widziećdziany 1. «reagować odpowiednimi wrażeniami na bodźce działające na narządy wzroku, postrzegać; rozróżniać przedmioty wysyłające, odbijające lub przepuszczające światło, ich… … Słownik języka polskiego
kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… … Słownik języka polskiego
Hund — 1. A guate Hund ve laft se nit1 u2 an schlecht n is kua Schad. (Unterinnthal.) – Frommann, VI, 36, 63. 1) Verläuft sich nicht. 2) Und. 2. A klenst n Hund na hengt mer di grössten Prügel ou (an). (Franken.) – Frommann, VI, 317. 3. A muar Hüünjen a … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
Lügen — 1. Al lücht de munt, dat herte endoet des nicht. – Tunn., 25. Lügt auch der ⇨ Mund(s.d.), das Herz thut s nicht. (Cor non mentitur, licet os falsissima narret.) 2. Allein lügen am besten. – Lehmann, II, 26, 12; Simrock, 6645. 3. Bai lüget, dai… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Wort — 1. A guids Woat pfint a guids Oat. (Steiermark.) – Firmenich, II, 767, 73. 2. A güt Wort bringt a güte Äntver (Antwort). (Warschau. Jüd. deutsch.) Freundliches Entgegenkommen gewinnt die Herzen. 3. Allen Worten ist nicht zu glauben. – Henisch,… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon